آن ها از فکر تو می ترسند...
ای دوست !
ای هم راه!
ای ایرانی!
هرچه بنویسم پنداری دلم خوش است.یقی ندانم که نبشتنش بهتراست از نانبشتنش.
ای دوست نه هرچه درست و صواب بود،روا بود که بگویند...و نباید که در بحری افکنم خود را که ساحلش بدیدنبود،و چیزها نویسم بی *خود*که چون *واخود *آیم برآن پشیمان باشم ورنجور.
ای دوست میترسم ـجای ترس است ـ از مکر سرنوست...
حقا ،و به حرمت دوستی،که نمیدانم که این که می نویسم راه *سعادت*است که میروم یا راه *شقاوت*؟
و حقا که نمیدانم که این که نبشتم *طاعت*است یا *معصیت*؟
کاشکی،یکبارگی،نادانی شدمی تا،از خود ،خلاصی یافتمی!
چون در حرکت و سکون چیزی نویسم،رنجور شوم از آن بغایت!
و چون در معاملت راه خدا چیزی نویسم،هم رنجور شوم؛
چون احوال عاشقان نویسم نشاید؛
چون احوال عاقلان نویسم ،هم،نشاید؛
و هر چه نویسم هم نشاید،
و اگر هیچ ننویسم هم نشاید؛
و اگر گویم نشاید؛
اگر خاموش گردم هم نشاید؛
و اگر این واگویم نشایدواگر نگویم هم نشاید...
...و اگر خاموش شوم هم نشاید!
سلام.شروع دوباره مبارک.میببنم که اینبار به حرف این حقیر گوش دادی و شماره 2 رو راه انداختی
اینبار؟؟؟؟
واقعا به خدا که!!!
سلام
خیلی ممنونم
از اینکه با یه دوست از نوع همرشته ای و به ویژه سبز آشنا شدم خیلی خوشحالم؛گل؛
سلام
ممنون از حضور شما
بله تا انتها تن ها
ارادتمند
طلوع جدید وبلاگت مبارک...
سبز تر از همیشه جاوید باشی...
سلام از اشنایی با وبتون بسیار خوشحال شدم
سبز مانی
موفق باشید
سلام نفس سبز...
آهنگ وبلاگت خیلی زیباست....
با شنیدنش آرامش می گیرم...
ممنون بابت این همه آرامش...
سلام بر نفس عزیزم....
خدایا آلودگی آدم ها از حد هشدار گذشته دنیا را چند روز تعطیل نمی کنی؟
تو که هنرمندی سعی کن عکس هم خودت بندازیو در وب بذاری .اینجوری زاویه دیدت بهتر پیدا میشه... بعضی آدم ها شعر را نمی فهمن اما عکس را خوب درک می کنند