سبز نفس!
در فراسوی همه باور ها
همه گلهای امید
بوی خوفی پیداست
چه کسی می زندم نیش ؟
شهر نیم سوخته ام ، آی دلم
به نوای تو لبم تر
به نسیمت جانم
به کدامین نفس سبز تو دل بندم باز ؟ !
گرچه خاکستر سردت کردند
در فراسوی همه باور ها
همه ء نیش هراس
گل امید مرا سبز بدار .